Η γλυκαντική ουσία φυσικής προέλευσης στέβια εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για χρήση σε ροφήματα και τρόφιμα. H στέβια προέρχεται από θάμνους Stevia rebaudiana, οι οποίοι φυτρώνουν ελεύθερα στην Κεντρική και Νότια Αμερική, ενώ έχει αρχίσει να καλλιεργείται και στην Ελλάδα. Πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι η στέβια είναι ακίνδυνη, ωστόσο υπάρχουν και και κάποια ερωτηματικά:
*Τη δεκαετία του 90, η στέβια απορρίφθηκε από το Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των Η.Π.Α. (FDA) , αλλά και στον Καναδά, και Ευρώπη. Μερικοί λένε ότι πίσω από αυτό κρύβονταν εταιρίες παραγωγής των γνωστών τεχνητών γλυκαντικών ουσιών. Από την άλλη έρευνες είχαν δείξει ότι σε πειραματόζωα η στέβια προκαλούσε μειωμένη παραγωγή σπέρματος ενώ στο εργαστήριο μπορεί να μεταλλαχθεί και πιθανό να προωθήσει την ανάπτυξη καρκίνου προκαλώντας μεταλλάξεις στο DNA των κυττάρων.
*Το 2008 συστατικά της στέβιας ως γλυκαντικά έλαβαν την έγκριση ως Γενικώς Αναγνωρισμένα ως Ασφαλή (GRAS) ένας ορισμός από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των Η.Π.Α. (FDA) ότι μια χημική ουσία που προστίθεται στα τρόφιμα θεωρείται ασφαλής από εμπειρογνώμονες.
Ας υποθέσουμε ότι η στέβια είναι ακίνδυνη (αν και είναι ακόμα νωρίς να ειπωθει αυτό), λογικά οι μεγάλες εταιρίες αναψυκτικών θα ήθελαν να τη χρησιμοποιήσουν και σιγά-σιγά να περιοριστεί η χρήση των άλλων τεχνητών γλυκαντικών...
η οποία ασφάλεια τους αμφισβητείται τώρα τελευταία ειδικά στην ΕΕ όπου ζητήθηκε επαναξιολόγηση. Και όμως δεν θα το κάνουν. Σύμφωνα με δηλώσεις της εταιρίας στα ΜΜΕ, δεν έχουν σκοπό να σταματήσουν την χρήση της ασπαρτάμης και αυτό γιατί όπως λένε λαμβάνουν υπόψη και τις προτιμήσεις του καταναλωτή.
Ίσως υπάρχουν και άλλοι 2 λόγοι:
Ίσως υπάρχουν και άλλοι 2 λόγοι:
1. Η χρήση της ασπαρτάμης κοστίζει λιγότερο από την χρήση στέβιας.
2. Η γεύση της στέβιας μπορεί να μην είναι τόσο ευχάριστη (έχει επίγευση γλυκόριζας), μάλιστα έχουν παρατηρηθεί μεγάλες πτώσεις στις πωλήσεις εταιρειών παραγωγής στέβια γιατί οι καταναλωτές παραπονέθηκαν για τη γεύση.
Στο γραφείο που εργάζομαι κάποιος είχε αγοράσει ένα κουτάκι στέβια για να βάζει στον καφέ του. Το δοκίμασε μία φορά, δεν του άρεσε και το άφησε για να το χρησιμοποιήσουν οι υπόλοιποι του γραφείου. Ε κανείς δεν το χρησιμοποίησε πάνω από μία φορά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που με εκνεύρισε πρόσφατα ήταν το εξής. Σε ένα καφέ, μία φίλη μου πήρε ένα φακελάκι γλυκαντικής ουσίας που λέγεται Sweet n low, για να προσθέσει στον καφέ της, ώστε να γλυτώσει θερμίδες της κανονικής ζάχαρης. Ήταν ένα πολύ μικρό ροζ χαρτάκι, σχεδόν σε όλες τις καφετέριες το έχουν μαζί με την κανονική ζάχαρη και την καστανή για να επιλέξεις. Γυρνάω να δω τα συστατικά και τι να δω ως πρώτο συστατικό? Ασπαρτάμη! Μου φάνηκε απαράδεκτο. Εφόσον δεν είναι 100% με σιγουριά ακίνδυνη, γιατί τη βάζουν έτσι σε κοινή χρήση? Φυσικά έπεισα τη φίλη μου να χρησιμοποιήσει καστανή ζάχαρη.
Και που είναι το κακό με την ασπαρτάμη; Πολλά "κακά" λέγονται γι'αυτήν αλλά δεν είδα και πουθενά να βγαίνει κάποιος και να λέει τι έπαθε απ'την ασπαρτάμη! Προσωπικά χρόνια την χρησιμοποιώ και δεν έχω πάθει το παραμικρό. Ο καθένας μπορεί να επιλέξει ό,τι γλυκαντικό θέλει στον καφέ ή στο γάλα του!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι γιατί καστανή ζάχαρη? ειναι ποιο ακριβή χωρίς αιτία, εχει ψηλοτερο μικροβιακό φορτίο, εμένα μου μυρίζει κι΄ολας! τρώτε ότι επιβάλει το "εναλακτικό" μάρκετινγκ!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήθελα κι εγώ να ακούσω μια κριτική/σύγκριση μεταξύ άσπρης/καστανής/μαύρης ζάχαρης...εδώ και αρκετούς μήνες χρησιμοποιώ μόνο καστανή. Από ό,τι ξέρω είναι καλύτερη από την επεξεργασμένη λευκή αλλά νομίζω ότι η μαύρη είναι ακόμα πιο καλή. Μια έγκυρη κριτική όμως θα βοηθούσε...
ΑπάντησηΔιαγραφήμήπως απλά να απεξαρτητοποιηθείτε από την ζάχαρη; ... λέω εγώ τώρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔικαίωμά τους δεν είναι να καταναλώνουν ζάχαρη?
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια την Ευρώπη μπορεί να είναι ένα νέο προϊόν, αλλά η στέβια ήταν για χρόνια γνωστή στους κατοίκους περιοχών της Λατινικής Αμερικής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαντάζομαι ότι αν κάνουμε έρευνα για οποιοδήποτε τρόφιμο, θα βρούμε διάφορες παρενέργειες που προκαλούνται από την υπερκατανάλωση. Συνεπώς αυτό που έχει μεγαλύερη σημασία είναι να καθοριστεί μία ασφαλής ημερήσια πρόσληψη, δηλ η ποσότητα στέβιας που μπορει να καταναλώνει κάποιος καθημερινά χωρίς να δημιουργηθούν ανεπιθύμητες ενέργειες.
Λίγες πληροφορίες για τη στέβια μπορείτε να διαβάστε σε ένα παλιότερο άρθρο μου: http://thematadiatrofis.blogspot.com/2010/06/blog-post.html
Δυστυχώς η γεύση της στέβιας δεν συγκρίνεται με αυτήν της ζάχαρης, γιατί αφήνει μεταλλική επίγευση αν χρησιμοποιηθεί σε συνταγές που περιλαμβάνουν ψήσιμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ ελεγαν οι αρχαιοι ημων... Απο αυτα που γραφονται στο ιντερνετ, σε λιγο θα λεμε ζαχαρη και παλι ζαχαρη εστω και κατασπρη κρυσταλλικη. Ασπαρταμη πολυ πονεμενη ιστορια, αρκει να δειτε ποιες εταιριαρες την παραγουν ή την χρησιμοποιουν περισσοτερο! Ξαφνικα την επιασε πρεμουρα καθε ειδους πολυεθνικη - *Cola για την δικη μας υγιεινη - φυσικη διατροφη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσο λιγοτερο επεξεργασμενο ειναι ενα προϊον τοσο καλυτερο για εμας. Εντελως τρεντι πλεον η STEVIA, πλην ομως γκουγκληστε ολιγον παραπανω και θα δειτε οτι δεν ειναι ολες ουτε ιδιες ουτε καν στεβια στην τελικη: http://regevelya.com/stevia-sweetener/
Να σκεφτειτε πως η φαρμακοποιος της γειτονιας μου ειχε συστησει την SWEETE γιατι περιεχει (θεωρητικα) την πιο καθαρη στεβια απο αυτες του εμποριου: http://www.sweetestevia.gr/main.php#faq