Ποιον να πιστέψουμε; Καθηγητής Διατροφής μας λέει ότι τα Ωμέγα-6 λιπαρά οξέα κάνουν καλό στην καρδιά ενώ πρόσφατη έρευνα λέει το αντίθετο.

Γνωστός καθηγητής διατροφής και πρόεδρος τμήματος στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο αναφέρει σε άρθρα του που έχουν κατακλύσει τα ΜΜΕ και σε πρόσφατο συνέδριο της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας ότι πρέπει να μειώσουμε την κατανάλωση κορεσμένων και trans λιπαρών οξέων και να τα αντικαταστήσουμε με Ωμέγα-6 πολυακόρεστα λιπαρά οξέα που βρίσκονται στα φυτικά έλαια, τους σπόρους, τους ανάλατους ξηρούς καρπούς και τις μαλακές μαργαρίνες. Αυτό που μας κάνει εντύπωση είναι ότι κοτζάμ καθηγητής δεν είδε την πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε στο British Medical Journal; Η ανάλυση των Αμερικανών και Αυστραλών ερευνητών αναφέρει το εξής: "Δεν έχουν επιβεβαιωθεί τα κλινικά οφέλη των Ωμέγα-6 λιπαρών οξέων". Η έρευνα έδειξε ότι η λήψη Ωμέγα-6 λιπαρών οξέων μπορεί να συσχετίζεται με υψηλότερο ποσοστό πρόωρου θανάτου από οποιαδήποτε αιτία αλλά και αυξημένες πιθανότητες καρδιαγγειακών παθήσεων και θάνατος από αυτές τις παθήσεις. 

Πραγματικά δεν το είδε αυτό ο γνωστός καθηγητής; Ήταν σε όλα τα ξένα ΜΜΕ αλλά και το γεγονός ότι δημοσιεύθηκε στο British Medical Journal που είναι από τα πιο γνωστά αλλά και αξιόπιστα επιστημονικά περιοδικά στο κόσμο. Μάλιστα υποτίθεται στο σεμινάριο θα παρουσίαζε νεότερα δεδομένα...Αν και είναι μόνο μία έρευνα, δεν όφειλε να την αναφέρει; Κάτι ίσως να κρύβεται πίσω από αυτή την παράλειψη.... Πάντως αυτά δεν είναι καλά νέα για τις εταιρείες που παράγουν και πουλάνε μαργαρίνες που υποτίθεται κάνουν καλό στη καρδιά... Φανταστείτε τι επιπτώσεις θα είχε κάτι τέτοιο στις πωλήσεις αυτών των προϊόντων τους; 

Είχαμε δίκιο τελικά. Γιατί κανένας τελικά δεν εμπιστεύεται τις μεγάλες βιομηχανίες τροφίμων.

Είναι γνωστό γιατί ξεκινήσαμε αυτό το μπλογκ πριν σχεδόν 3 χρόνια. Το κάναμε γιατί βλέπαμε μία μεγάλη παραπλήροφορηση για τη διατροφή αλλά και γιατί η πληροφόρηση αυτή συχνά προερχόταν από τις βιομηχανίες τροφίμων η επηρεαζόταν από τις βιομηχανίες τροφίμων μέσα από χορηγίες, συνεργασίες κτλ. 

Δεχτήκαμε πόλεμο (ακόμα και απειλές) από αρκετούς και μάλιστα από διαιτολόγους κυρίως. Πολλοί μας θεώρησαν γραφικούς η ότι μιλάγαμε για θεωρίες συνωμοσίας όταν αναφέραμε παραδείγματα βιομηχανιών τροφίμων και ποτών που παραπληροφορούσαν η διαστρέβλωναν την πραγματικότητα. Μας έχουν χαρακτηρίσει κριτές των πάντων ενώ το μόνο που κάναμε είναι να πάρουμε αντικειμενικά στοιχεία και να τα βάλουμε σε ένα μπλογκ. Εμείς στηριχθήκαμε μόνο σε επιστημονικά στοιχεία και αυτό φαίνεται από τις αναρτήσεις μας και ευτυχώς πολλοί από σας το καταλάβανε αυτό. 

Όμως ενώ ακόμα μας κατηγορούν και ακόμα «κρυβόμαστε» η πραγματικότητα είναι ότι ούτε γραφικοί είμαστε, ούτε κριτές των πάντων είμαστε και ούτε είμαστε οι μόνοι που τα λέμε αυτά. Θα σας προτείναμε να διαβάσετε ένα άρθρο στην εφημερίδα New York Times που δημοσιεύθηκε προχθές όπου σε άρθρο 14 σελίδων μιλάει για τις ανήθικες στρατηγικές των βιομηχανιών τροφίμων να προωθούν τα προϊόντα τους με πρώτη και καλύτερη την Coca Cola. 

Σας προτείνουμε να διαβάσετε επίσης και άρθρο στο Forbes που αναφέρεται σε μελέτη που έγινε για τους χορηγούς του Αμερικάνικου Συλλόγου Διαιτολόγων όπως η Coca Cola, Pepsi Co και Mars, και για το πως επηρεάζουν την άποψη των διαιτολόγων εκεί. Όπου μαθαίνουμε ότι στα συνέδρια τους πολλά από σεμινάρια γίνονται και χορηγούνται από αυτές τις εταιρίες όπου τους μαθαίνουν για τους μύθους της ζάχαρης και των υποκατάστατων ζάχαρης (κάτι μας θυμίζει αυτό: μήπως και το σύλλογο διαιτολόγων εδώ στην Ελλάδα;). Ο Αμερικάνικος σύλλογος δέχθηκε μεγάλη κριτική όχι μόνο από το κοινό αλλά και από τα ίδια τα μέλη του. Σύμφωνα με την ίδια μελέτη, 80% των μελών δεν συμφωνούν με τέτοιου είδους χορηγίες. 

Εμείς εδώ το χαβά μας. Δυστυχώς συνεχίζουμε να βλέπουμε εδώ στην Ελλάδα δημόσιους φορείς αλλά τους δικούς μας διαιτολόγους και συλλόγους να συνεργάζονται με αυτές τις εταιρίες. Να μας λένε έμμεσα αλλά και άμεσα πόσο χρήσιμα είναι τα προϊόντα τους, και ότι όλα με μέτρο δεν βλάπτουν-και από την άλλη τάχα εργάζονται σκληρά να προωθήσουν τη παραδοσιακή Μεσογειακή διατροφή, πως; Με Coca Cola και Creta Farm; Αν δεν καταλαβαίνουν ως επιστήμονες πόσο αντιφατικό αλλά και ανήθικο είναι αυτό-δεν μπορούμε εμείς να τους αλλάξουμε γνώμη. Μπορούμε όμως ως καταναλωτές να μην εμπιστευόμαστε αυτούς τους διαιτολόγους αλλά και με την αγοραστική μας δύναμη να δώσουμε το μήνυμα. 

Πολυεθνικές βιομηχανίες τροφίμων και ποτών χρησιμοποιούν παρόμοιες στρατηγικές με τη βιομηχανία τσιγάρων

Μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης δείχνει ότι παρά το γεγονός ότι υπάρχει εμπιστοσύνη στον αυτό-έλεγχο εταιριών και στις συνεργασίες εταιριών τροφίμων με τον δημόσιο τομέα για τη βελτίωση της δημόσιας υγείας, δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποστηρίζουν είτε την αποτελεσματικότητα ή την ασφάλειά τους (π.χ. συνεργασίες εταιριών όπως η Coca Cola με σχολεία, κέντρα υγείας κτλ.). 

Αντιθέτως, η μελέτη, με επικεφαλής τον καθηγητή Μούντι έδειξε ότι οι βιομηχανίες τροφίμων τελικά χρησιμοποιούν παρόμοιες στρατηγικές με τη βιομηχανία καπνού (τσιγάρων) για να υπονομεύσουν προγράμματα και πολιτικές δημόσιας υγείας. Μάλιστα, δίνει συστάσεις σε κυβερνήσεις, επαγγελματίες δημόσιας υγείας και της κοινωνίας με αρχική πρόταση ότι οι βιομηχανίες τροφίμων δεν θα πρέπει να έχουν κανένα ρόλο στη διαμόρφωση των εθνικών ή διεθνών πολιτικών για την δημόσια υγεία. 

Οι ερευνητές δεν μπόρεσαν να βρουν κανένα όφελος για την υγεία με την συμμετοχή των βιομηχανιών τροφίμων. Αν και το είχαν υποψιαστεί, δεν είχε επιβεβαιωθεί αυτό μέχρι σήμερα. Έγγραφα των βιομηχανιών αυτών δείχνουν πως επηρεάζουν νομοθεσίες δημόσιας υγείας και αποφεύγουν ρυθμίσεις και ελέγχους. Αυτό γίνεται μέσα από δράσεις, όπως η δημιουργία οικονομικών και θεσμικών σχέσεων με επαγγελματίες της υγείας, μη-κυβερνητικές οργανώσεις, καθώς και με εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς για την υγεία. Με τη διαστρέβλωση ευρήματα της ερευνών και με πιέσεις (λόμπι) στους πολιτικούς για να αντιταχθούν σε μεταρρύθμισης στον τομέα της υγείας. Έχουμε ξαναμιλήσει και για αυτές τις στρατηγικές εδώ.

 Η μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η αδυναμία της βιομηχανίας να ρυθμίσει τον εαυτό της και η έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων ότι οι εταιρικές σχέσεις με τη βιομηχανία μπορεί να προσφέρουν οφέλη για την υγεία, πρέπει να λειτουργήσει ως ένα “ξυπνημα” για τις κυβερνήσεις, την κοινότητα δημόσιας υγείας, καθώς και για τους πολίτες να παρέμβουν και να ρυθμίσουν τις επιβλαβείς δραστηριότητες από αυτές τις βιομηχανίες , αντί να συνεργάζονται μαζί τους. 
Πηγή: The Lancet 

Τα διατροφικά κριτήρια του Starbucks

Ένας λόγος γιατί πρέπει να κοιτάμε πάντα τις ετικέτες. Και όχι μόνο αυτό όπως φαίνεται για να διαπιστώσεις αν σου λένε την αλήθεια πρέπει τελικά να κάνεις και ανάλυση των διατροφικών στοιχείων. Αυτό συνέβη και με τα σάντουιτς του Starbucks. Κοιτάξαμε ένα σάντουιτς το οποίο αναφέρεται ως "Light Choice". Αυτή η υποτιθέμενη λάιτ επιλογή λοιπόν έχει 419 θερμίδες -δεν τις λες και λίγες, ενώ τα λιπαρά φτάνουν τα 40% των θερμίδων. Ενώ το νάτριο φτάνει σχεδόν το 30% της ημερήσιας ποσότητας που συστήνεται από παγκόσμιους οργανισμούς. Δεν θα αναφερθούμε καν στα υλικά, όπου υπάρχουν πολλά πρόσθετα, άγνωστα φυτικά έλαια κτλ. Δεν γνωρίζουμε με ποια κριτήρια τα Starbucks κατηγοριοποιούν ένα προϊόν λάιτ, υπάρχει νομοθεσία που να ελέγχει ετικέτες σε τέτοια τρόφιμα; Δηλαδή όχι σε συσκευασμένα που πωλούνται σε σούπερ μάρκετ; Μάλλον όχι. Όπως φαίνεται τώρα το προϊόν κατηγοριοποιείται ως λάιτ με τα κριτήρια κάποιου άσχετου, γιατί αλλιώς δεν εξηγείται. Μπορεί λοιπόν να φαίνεται το σάντουιτς ότι είναι απλό με λίγα συστατικά αλλά δεν είναι, επιπλέον η ετικέτα του λάιτ σε κάνει να πιστεύεις ότι είναι μια υγιεινή επιλογή. Κοίτα όμως πρώτα την ετικέτα.