Έχουμε αναφερθεί για την ασφάλεια της Στέβια σε παλιότερη ανάρτηση, όμως τώρα υπάρχει αρκετή συζήτηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση για το αν αυτή η ουσία μπορεί να λέγεται φυσική. Ήδη βλέπουμε διαφημίσεις εδώ στην Ελλάδα που την αποκαλούν "Φυσικό γλυκαντικό" είναι όμως; Οι γλυκοζίτες στεβιόλης οι ουσίες υπεύθυνες για την γλυκιά γεύση των φύλλων στέβιας, εξάγονται με την χρήση αιθανόλης στη μορφή Rebiana A. Πολλά κράτη μέλη της ΕΕ υποστηρίζουν ότι δεν μπορεί να φέρει τη σήμανση "φυσικό" γιατί δεν υπάρχει αυτή η ουσία έτσι στη φύση χωρίς αυτή τη διαδικασία. Αυτό που είναι σημαντικό να γνωρίζουμε είναι ότι δεν υπάρχει νομοθεσία που να επιβάλει αυστηρό ορισμό του όρου "φυσικό". Αυτό που αναφέρεται είναι ότι πιο σωστό θα ήταν να λέγεται ότι είναι από φυτική πηγή αλλά όχι να αποκαλείται φυσική.
.JPG)
Για άλλη μια φορά τα google ads που έχετε εγκαταστήσει στο μπλογκ σας, σας εκθέτουν...Κάτω από το κείμενο υπάρχει διαφημιση της ουσίας αυτής...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλικά..
Για άλλη μια φορά θα το ξαναπούμε: Στο μπλογκ μας έχουμε τις γνωστές Διαφημίσεις Google (Google Ads). Δεν επιλέγουμε εμείς αυτές τις διαφημίσεις ούτε έχουμε έλεγχο για το τι επιλέγει να προβάλει η Google Ads. Οι διαφημίσεις εμφανίζονται βάσει του περιεχομένου της σελίδας που βλέπεις. Έτσι για παράδειγμα η δική μας ιστοσελίδα ασχολείται με θέματα διατροφής και έτσι συνήθως παρουσιάζονται διαφημίσεις που έχουν να κάνουν με αδυνάτισμα και διατροφή. To "Να Το Φάω" δεν έχει καμία επαφή, σχέση και συμφωνία με τους διαφημιζόμενους.
ΔιαγραφήΠροτείνω να εγκαταστήσετε Mozilla Firefox ή Google Chrome και κάποιο από τα πρόσθετα που σταματάνε τις διαφημίσεις να εμφανίζονται. Έτσι θα μπορείτε να επικεντρώνεστε περισσότερο στο περιεχόμενο που σας ενδιαφέρει και σίγουρα δεν είναι οι διαφημίσεις...
ΔιαγραφήΤο μόνο ότι, αν αυτές οι διαφημίσεις αποφέρουν κάποια έσοδα στο διαχειριστή του προκειμένου να μπορεί να συντηρήσει τη προσπάθεια, τα περιορίζετε επίσης.
Το blog κατά τη γνώμη μου είναι από τα αντικειμενικότερα.
@ Κλεοπάτρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν ξέρετε πώς λειτουργούν τα google ads, δεν θα λέγατε ότι εκτίθεται.
Διαιτολόγε, σε διαβάζω ανελλιπώς, keep on!
ευχαριστω πολυ διαιτολογε!
ΑπάντησηΔιαγραφήχαιρομαι που ανταποκριθηκες και απαντησες τοσο γρηγορα στην ερωτηση μου...
ισως βεβαια να μην σας ρωτουσα μονο εγω...
ευχαριστω
Εκτός αν γίνει αποξήρανση του φύλλου της στέβιας , το κονιορτοποιήσουμε και έχουμε ένα απολύτως ΦΥΣΙΚΟ γλυκαντικό!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜία μική διόρθωση : Οι γλυκοζίτες της στέβιας εκχυλίζονται και απομονώνονται με τη μορφή ρεμπαουδιοσίδης Α (reabaudioside A) . Η Rebiana A είναι η εμπορική ονομασία του τελικού προϊόντος .
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝΤΙΓΡΑΦΩ ΑΠΟ : http://www.chem.uoa.gr/chemicals/chem_steviol.htm
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ρεμπαουδιοσίδη Α (rebaudioside A) είναι ο δεύτερος σε αναλογία γλυκοζίτης της στεβιόλης και θεωρείται ως το ποιοτικά καλύτερο γλυκαντικό συστατικό του ξηρού εκχυλίσματος της στέβιας.Δεν αφήνει «πικρή» γεύση μετά την κατανάλωση
Καμία μεγάλη βιομηχανία δεν θα ενδιαφερθεί να καταβάλει το ιδιαίτερα μεγάλο κόστος των ερευνών που απαιτούνται για να διαπιστωθεί αν και κατά πόσο τα προϊόντα της στέβιας είναι κατάλληλα για κατανάλωση από τον άνθρωπο, αφού στη συνέχεια δεν θα μπορέσει να τα μονοπωλήσει.
Σε πολύ γενικές γραμμές η κατάσταση σήμερα έχει ως εξής:
Στις ΗΠΑ: Η Διεύθυνση Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (η γνωστή FDA) ήταν και είναι επιφυλακτική. Οι επιφυλάξεις αυτές, κατά την FDA, οφείλονται στην ανεπάρκεια μελετών που αποδεικνύουν την απουσία τοξικότητας και μεταλλαξιγόνου δράσης των γλυκοζιτών και ιδιαίτερα του άγλυκου τμήματός τους δηλαδή της στεβιόλης και των προϊόντων μεταβολισμού ή οξείδωσής της. Το 1991 η FDA απαγόρεψε κάθε εισαγωγή προϊόντων στέβιας στη χώρα. Την απαγόρευση αυτή πολλοί την απέδωσαν σε πιέσεις εκ μέρους της βιομηχανίας τεχνητών γλυκαντικών υλών, λόγω της οικονομικής ζημιάς που θα αντιμετώπιζε από μια γενικευμένη χρήση των προϊόντων στέβιας.
Αναφέρεται ότι είχαν πραγματοποιηθεί μέχρι και ένοπλες επιχειρήσεις κατασχέσεων εισαγόμενων προϊόντων στέβιας. Η απαγόρευση αυτή προκάλεσε την κατακραυγή των καταναλωτών και τις διαμαρτυρίες της βιομηχανίας φυσικών προϊόντων και τελικά επήλθε άρση της απαγόρευσης εισαγωγών το 1995. 'Ετσι, σήμερα στις ΗΠΑ προϊόντα στέβιας διατίθενται στα καταστήματα υγιεινών τροφίμων (health food stores) ως "διατροφικά συμπληρώματα" και ως "διαιτητικά προϊόντα", αλλά δεν επιτρέπεται η διάθεσή τους ως "πρόσθετα τροφίμων" ή ως "γλυκαντικές ουσίες". Ακόμη χρησιμοποιούνται ως πρόσθετα καλλυντικών.
Η FDA θεωρεί (μέχρι στιγμής) τα προϊόντα της στέβιας ως "πιθανώς επικίνδυνα" για την υγεία και ακατάλληλα ως πρόσθετα τροφίμων και παρ' όλα αυτά επιτρέπει τη διάθεσή τους από καταστήματα υγιεινών τροφίμων.
Στην Ιαπωνία: Οι Ιάπωνες από παράδοση αντιπαθούν τις συνθετικές ουσίες στη διατροφή τους και εύλογα υπήρξαν οι πρώτοι που ενδιαφέρθηκαν για τα προϊόντα στέβιας. Από το 1970 άρχισε στην Ιαπωνία η συστηματική καλλιέργεια της στέβιας. Από το 1971 οι γλυκοζίτες της στέβιας χρησιμοποιούνται σε διάφορα εμπορικά τρόφιμα και σε αναψυκτικά (περιλαμβανομένης της Κόκα κόλα που κυκλοφορεί στη χώρα) καλύπτοντας το 40% της συνολικής κατανάλωσης γλυκαντικών ουσιών.
Το παράδειγμα της Ιαπωνίας αποκτά ιδιαίτερη σημασία αν ληφθεί υπόψη το υψηλό βιοτικό επίπεδο ζωής της χώρας ως και η θρησκευτική προσήλωση των Ιαπώνων σε θέματα υγιεινής διατροφής.
'Ο,τι ισχύει στην Ιαπωνία, ισχύει και σε άλλες ασιατικές χώρες (Κίνα, Κορέα, Μαλαισία) και βέβαια στις χώρες της Λατ. Αμερικής, όπου η στέβια θεωρείται ως "εθνικό προϊόν". Σε άλλες χώρες (Ισραήλ, Ταϊλάνδη) επιτρέπεται η διάθεση ξηρών φύλλων στέβιας, όχι όμως το κρυσταλλικό προϊόν εκχύλισής τους.
Στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση: Σε γενικές γραμμές η Ευρωπαϊκή 'Ενωση ακολούθησε ως προς τα προϊόντα της στέβιας την ίδια τακτική των ΗΠΑ. Ωστόσο, παρά τις ισχύουσες απαγορεύσεις, σε πολλές χώρες άρχισε η συστηματική καλλιέργεια της στέβιας.
Παρά τους ισχύοντες περιορισμούς στις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή 'Ενωση, που αφορούν κυρίως τους τυπικούς χαρακτηρισμούς των προϊόντων της στέβιας ως "γλυκαντικής ύλης" (sweetener) και ως "προσθέτου τροφίμων" (food additive), τα προϊόντα αυτά διατίθενται ελεύθερα σε καταστήματα ειδών υγιεινής διατροφής, διαιτητικών τροφών και διατροφικών συμπληρωμάτων και η καλλιέργεια του φυτού είναι ελεύθερη.
Η κίνηση για την άρση των απαγορεύσεων στη χρήση των προϊόντων στέβιας φαίνεται ότι κατακτά έδαφος στην Ευρώπη, όπου έχει ιδρυθεί από το 2006 σύνδεσμος καλλιεργητών στέβιας "European Stevia Association (EUSTAS)" με έδρα στην Ισπανία.