Όταν τρως χωρίς να πεινάς.

Όλοι κατά καιρούς τρώμε όταν δεν πεινάμε. Το πρόβλημα δημιουργείται όταν το κάνουμε συνεχώς. Έρευνες δείχνουν ότι το 75% των περιπτώσεων παχυσαρκίας οφείλεται σε αυτό που λέμε συναισθηματική πείνα. Όταν ακούμε τη λέξη «συναισθηματική» μπορεί να μας έρχεται στο μυαλό κάποιος που τρώει όταν για παράδειγμα αισθάνεται μοναξιά. Ωστόσο κάποιος μπορεί να έχει συναισθηματική υπερφαγία όταν τρώει για διάφορους λόγους: 
*Κοινωνικούς: Τρως επειδή τρώνε και οι άλλοι, η επειδή είσαι έξω.
*Λόγω καταστάσεων: Το φαι είναι εκεί (π.χ. ποπ κορν στο σινεμά), πέρασες μπροστά από ένα φούρνο και είδες μια τυρόπιτα, κάθεσαι μπροστά στη τηλεόραση 
*Συναισθηματικούς: βαριέσαι, έχεις κουραστεί, έχεις θυμώσει, έχεις μοναξιά, άγχος κτλ 
*Λόγω Εκλογίκευσης: Βρίσκεις δικαιολογίες για να φας, π.χ. θα φάω τώρα πριν αρχίσω δίαιτα γιατί μετά δεν θα μπορώ να τρώω ότι θέλω, η θα φάω γιατί είχα μια πολύ κουραστική μέρα, η θα φάω γιατί είμαι διακοπές.

Αν λοιπόν τρως για αυτούς τους λόγους συνέχεια και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα αύξηση βάρους, τότε είναι πρόβλημα.
Αρχικά πρέπει να βρεις τι σε προκαλεί να τρως... Η αρχική, πρώτη σκέψη. Αυτό μπορεί να γίνει γράφοντας γιατί τρως, τι τρως, πότε το έφαγες, τι σκεφτόσουν και αν πείναγες. Ναι μπορεί να είναι χρονοβόρο αλλά πραγματικά σου ανοίγει τα μάτια. Συχνά δεν θέλουμε να κρατάμε τέτοιου είδους ημερολόγια γιατί απλά μας θυμίζουν τι έχουμε φάει.
Αφού γνωρίζεις γιατί τρως, από κει και πέρα η λύση μπορεί να είναι πολύ απλή η πολύπλοκη. Για ένα άτομο αρκεί για παράδειγμα να σταματά να τρώει μπροστά στη τηλεόραση, ενώ για άλλο η λύση μπορεί να είναι σύνθετη και πολύπλοκη, για παράδειγμα χρόνιες αρνητικές σκέψεις που οδηγούν σε υπερφαγία. Σε αυτή τη περίπτωση είναι χρήσιμη η καθοδήγηση ενός έμπειρου ψυχολόγου.